به گزارش بازار انرژی، محمد رضا رأفت مدیر توسعه اقتصاد دانش‌بنیان و زیرساخت‌های فناورانه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ( ایدرو) با اعلام این مطلب در خصوص هزینه های سنگین انرژی بر صنایع اظهار کرد:  واحدهای صنعتی از یک طرف با فشار عمده ناترازی برق مواجه‌اند که موجب کاهش درآمدهای آنها شده، از طرف دیگر مطابق قوانین و مقررات اخیر، موظف به سرمایه‌گذاری در ساخت نیروگاه‌های تجدیدپذیر و یا تأمین بخشی از برق مورد نیاز خود با نرخ بالای بورس برق سبز هستند.
وی افزود: فقدان سیاست حمایتی جدی از واحدهای صنعتی که با هدف خروج از شمول مدیریت بار مصمم به ساخت نیروگاه‌های تجدیدپذیرند،‌ به ویژه با توجه به کمبود منابع مالی نظام بانکی کشور، موجب نحیف‌تر شدن بدنه صنعت کشور می‌شود که یک موضوع بسیار جدی است.
رافت در مورد عدم النفع صنایع از خاموشی ها در تابستانی که گذشت اظهار کرد: احتمال عدم النفع صنایع ناشی از خاموشی برق بیش از سال گذشته است.
وی افزود: با توجه به افزایش زودهنگام دمای هوا در سالجاری که موجب شد تأمین برق واحدهای صنعتی از فروردین ماه دچار چالش شود و نظر به شدت ناترازی که بعضاً منجر به قطع برق واحدها و شهرک‌های صنعتی به مدت 3 روز در هفته گردید، می‌توان پیش‌بینی کرد که سودآوری صنعت در نیمه اول سالجاری به شکل قابل توجهی کاهش داشته است. از آنجائیکه صنعت در فصول سرد، با چالش ناترازی گاز نیز مواجه است، احتمالاً این تأثیر منفی در سودآوری، حداقل برای صنایع انرژی‌بر، در ماه‌های باقی مانده سال نیز ادامه خواهد داشت.
چالش های ناترازی را می توان به دو دسته تقسیم کرد. دسته اول چالش‌های کلان و دوم چالش‌های در سطح بنگاه است. در سطح بنگاه، مهمترین چالشی که یک واحد صنعتی با آن مواجه می‌شود کاهش درآمد و کاهش سودآوری به دلیل توقف خطوط تولید است. قطعی مکرر برق، ریسک آسیب‌ به تجهیزات و خطوط تولید را در پی دارد
این مدیر توسعه اقتصاد دانش‌بنیان و زیرساخت‌های فناورانه ایدور مهمترین چالش های سطح کلان کشور به دلیل ناترازی برق را کاهش تولید و در نتیجه کاهش عرضه محصولات دانست و گفت: این کاهش تولید وعرضه موجب گرانی و نارضایتی عمومی می شود و از سویی دیگر، پایین آمدن کیفیت محصولات و افزایش قیمت تمام شده، کاهش رقابت پذیری محصولات ایرانی در سطح جهان و منطقه را به دنبال دارد.
وی تاکید کرد: جدا از افزایش سالانه شدت ناترازی، تداوم سال به سال آن، یک عامل مهم و تأثیرگذار در نارضایتی واحدهای صنعتی است. ناترازی محدود به یک تا دو سال، به نوعی تحمل‌پذیر است اما تداوم چند ساله، موجب کاهش جدی تاب آوری واحدهای صنعتی و افزایش نارضایتی آنها می‌شود.