به گزارش پایگاه خبری سهام انرژی،   این روزها با چالشی که در روابط بین المللی بوجود آمده است افزایش قیمت نفت موضوعی کاملا قابل پیش بینی بود. پس از خروج آمریکا از برجام و اظهار نظرهای متفاوت مبنی بر تغییر رویکرد تولید و تقاضای نفت در منطقه، تاثیر خود را در افزایش قیمت نفت گذاشت و قیمت این کالای جهانی را تا مرز ۸۰ دلار در هر بشکه رساند. از دیگر سو با اعلام افزایش قیمت نفت، موج بیم وامیدهایی از سوی فعالان اقتصادی در داخل مطرح شد که این افزایش قیمت می تواند اثرات مثبت و منفی به بار آورد.
اثرات مثبت آن تا حدودی قابل ارزیابی است که با فروش نفت خام به مشتریان جدیدتر می توان منابع ارزی بسیاری به دست آورد و این مسئله تا حدودی مشکلات مالی دولت را از باب کسر بودجه و هزینه های جاری مرتفع می کند. از سوی دیگر افزایش قیمت نفت با اعمال سیاست کاهش تقاضا در بازار می تواند میل به افزایش بیشتر نفت خام را به وجود آورد که این موضوع نیز در نهایت به نفع دولت و ذخیره های ارزی کشور خواهد بود. اما نکته منفی افزایش قیمت نفت روی دیگر سکه است که می تواند کام شرکت های داخلی را تلخ کند.
مهدی ابراهیمی کارشناس حوزه انرژی درباره تاثیرات منفی افزایش قیمت نفت می گوید: پس از برجام و رفع تحریم‌ها پروژه های متعدد نفت و گاز در کشور راه اندازی شد و به تبع آن شرکت ها توانستند قدم های مثبتی در مسیر توسعه بردارند. شرکت‌های پتروشیمی و پالایشگاه ها که از جمله این شرکت ها بودند نیزتوانستند با مشارکت دولت و برخی شرکت های خارجی قدم های مثبتی را بردارند. پایین بودن قیمت نفت یعنی قیمت نفت ۴۰ دلاری، منجر به پایین بودن عرضه خوراک به این مجموعه های میان دست صنعت نفت می شد که حال با افزایش قیمت نفت امکان افزایش قیمت خوراک هم موجب خواهد شد و این موضوع به ضرر این گونه شرکت هاست.
وی در ادامه افزود: با رونق شرکت های پالایشی و پتروشیمی، بورس ایران نیز رونق قابل توجهی پیدا کرد و حداقل شاخص کل در همان کانال ۹۰ هزار واحد باقی ماند و این موضوع به اعتقاد بسیاری از صاحبنظران بازار سرمایه به رونق مجموعه های پتروشیمی و پالایشگاهی بر می گردد.
کشور ایران به دلیل داشتن ذخایر عظیم نفت و گاز همچنان انتظار رونق شرکت های بزرگی در حوزه پالایشی و پتروشیمی را دارد. صادرات نفت خام نمی تواند راهکار اساسی رونق اقتصاد کشور باشد. ایجاد فرآورده و رونق صنایع میان دست و پایین دست صنعت نفت گام اساسی برای افزایش اشتغال و ایجاد ارزش افزوده به اقتصاد است. حال در شرایطی که بازار بین المللی ایران با چالش مواجه است و اقتصاد ایران نیز همچنان میل به رکورد بیشتر دارد. باید مدیریت بحران در نظر گرفته شود زیرا چرخه اقتصاد به دست شرکت ها به حرکت درمی آید و این مجموعه ها را باید در شرایط بحرانی نیز حمایت کرد.