به گزارش بازار انرژی، دکتر محمد حسین عادلی دبیرکل سابق اوپک گازی، دیپلمات ایرانی، بیان کرد: به باور بنده حوزه انرژی سیاسی‌ترین و اجتماعی‌ترین کالای دنیاست. یک زمانی فکر می‌کردم گندم سیاسی‌ترین است اما الان نظرم تغییر کرده است چون نفت وگاز ایجاد امنیت و قدرت ملی می‌کند درحالیکه گندم کمتر است. پس انرژی یک کالای سیاسی و اجتماعی است و موضوع اجتماعی شامل افرادی است که در این حوزه نقش آفرینی می‌کنند.
عادلی ادامه داد: اما برای سیاسی واجتماعی بودن انرژی باید به ابعاد مختلف آن توجه کنیم که یکی از ابعاد آن حوزه بین المللی است. درواقع بدون همکاری با دنیا نمی‌توان کاری کرد. مثلا اگر بخواهیم از کشوری مانند دنیا مثالی بزنیم، تولید ناخالص ملی روسیه در سال 1997 به 300 میلیارد دلار رسیده بود. در آن زمان پوتین از شرکت شورول و یا بی‌پی انگلیس و شرکت‌های بزرگ نفتی دنیا خواست که نفت و گاز روسیه را توسعه دهند. در ان زمان تولید روسیه 5. 3 میلیون بشکه نفت در روز بود که با این اقدام و ورود سرمایه خارجی تولید به 10 میلیون بشکه رسید یعنی روسیه این درآمد را با خام فروشی به دست آورد.
وی گفت: ‌بخش انرژی ما زیر مجموعه یک حاکمیت است و برنامه‌ای برای توسعه دارد. الان همه می‌دانیم برنامه چیست اما عملکردها متفاوت است. در جایی وقتی در مورد پیوستن به مجامع بین المللی برای منافع اقتصادی خودمان حرفی می‌زنیم گفته می‌شود چرا این قدردنبال پیوستن به گروه‌های متعدد اقتصادی هستیم. عده‌ای حرف خودشان را می‌زنند و دانشگاهی‌ها که به توسعه فکر می‌کنند هم حرف خودشان را می‌زنند اما هم با این تفکرات جدا، با هم زندگی می‌کنیم. به اعتقاد بنده باید از این مسائل بیرون بیاییم و نگاه‌ها و ایده‌ها را برای منافع ملی یک دست کنیم.
وی ادامه داد: باید ببنیم در بالادست صنعت نفت چه کار کنیم بهتر است. در‌بخش‌های بسیار فنی نفتی عده‌ای طرفدار موضوعات علمی می‌شوند وعده‌ای طرفدار علم بورژوازی هستند در این فضاها تا وقتی چنین رویه‌ای باشد نمی‌توان کار خاصی انجام داد.
به گفته عادلی، چهار محور را باید در حوزه انرژی دنبال کنیم یکی بین المللی شدن است دوم داشتن گفتمان توسعه است سوم توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و چهارم حرفه‌ای شدن و تعهد برای تخصصی شدن است که باید دنبال شود.
منبع ماهنامه دنیای انرژی