حمید میرمعینی کارشناس بازار سرمایه در بازتاب یادداشت سهام انرژی که اخیرا تحت عنوان "خیزش جدی دولت به سمت بازار سرمایه " منتشر شده بود، نکات دیگری در راستای موضوعات مرتبط با این یادداشت برای سهام انرژی ارسال کرد.
در آن متن یادداشت به این موضوع اشاره شده بود که نگاه دولت به بورس باید یک نگاه غیر دولتی باشد و دولت باید این نهاد اقتصادی را یک نهاد مستقل بشناسد و نباید نهاد بورس، شکل دولتی به خود بگیرد و اگر از هر گونه ابزار این بازار برای تامین منابع و پیشرفت اقتصادی بهره می برد اجازه دهد این بازار با سیاست های سازمان یافته و شفاف خود، تا جایی که به سیاست گذاری و اختیار بازار سرمایه مربوط است،  خود سکان هدایت آن را به دست گیرد.
میرمعینی در تحلیل این موضوع که دولت با سیاست گذاری دولتی خود به گونه ای در سیاست گذاری بورس دخل و تصرف دارد، اظهار داشت: دولت از طریق نهاد متولی یعنی سازمان بورس، سیطره کاملی بر بازار سرمایه دارد و از طرفی هم تقریبا شرکت های بورس و فرابورس به عنوان مجری منویات سازمان بورس عمل می کنند و این طور که به نظر می رسد اختیار عمل و استقلالی که در بورس های توسعه یافته هست، در بازار سرمایه ایران دیده نمی شود.
وی ادامه داد: دوم،  صندوق های بازنشستگی و شرکت های دولتی و شبه دولتی نهاد نظارتی نیستند ولی فعالان بازار سرمایه هستند که مدیریت آن ها در اختیار دولت است که آثار مخربی خصوصا در زمان رونق بازار به واسطه عرضه های آبشاری و بی محابا، در روند بازار بر جا می گذارند.
وی به دیگر عملکرد و نظارت دولت در بازار اشاره کرد و گفت: سومین مورد از طریق عرضه های سازمان خصوصی سازی و حتی عرضه اولیه شرکت ها به دلیل فقدان تحلیل مناسب و کشف قیمت های نامناسب، اثرات منفی خود را در بازار نشان می دهد.  
میرمعینی به مورد چهارم از این روند اشاره کرد و گفت: چهارمین مورد از طریق انتشار اوراق صکوک و یا عرضه اسناد خزانه در مواقع رکود بازار، فشار نقدینگی به بازار وارد می کند.
این کارشناس ارشد بازار سرمایه به تنها اثر مثبت دولت در ارتباط با بازار سرمایه گفت: تنها اثر مثبت، صندوق تثبیت بازار و صندوق توسعه بازار بوده است که آن هم البته به درستی کار خود را به خوبی انجام نمی دهد و بیشتر از اینکه به ماموریت خود در جهت حفظ ثبات بازار فکر کند به فکر کسب انتفاع از بازار است.
وی تحلیل کرد: بنابراین از بین کلیه بازیگرانی که در بازار هستند از اشخاص حقیقی و حقوقی مستقل، سرمایه گذار تا نهادهای مالی و کارشناسان وتحلیل گران بازار و شرکت های ناشر، عنوان بدترین بازیگر بازار به دولت میرسد. نگاه دولت به بانک ها که منبعی بی دردسر هستند به بازار سرمایه هم همان نگاه را دارد، و یکی از مهمترین علل ناکارآمدی سیستم پولی و مالی (نظام بانکی و بازار سرمایه) در ایران، همین عدم وجود استقلال از دولت است که دولت نمی گذارد نهادها به این استقلال برسند.